||अवधूत चिंतन श्री गुरुदत्त ||

सदगुरूंकडे गेलो व त्यांची दृष्टी आपणावर पडली की दर्शनाचा निर्भेळ आनंद मिळतो व त्यांची कृपा लवकर होते व मोठा लाभ प्राप्त होतो दत्तदास

श्रीगुरु चरणी सर्व तीर्थे वास करतात त्यामुळे त्यांचे चरणांची सेवा केली की सर्वतीर्थाचे महास्नान घडते दत्तदास

सद्गुरूंना पाहताना त्यांना मानवी रुपात कधीही पाहू नये कारण त्यांचे वर्तन, व्यवहार हे सर्वच अनाकलनीय असते व त्यामागे निश्चित असे कारण असते...

सदगुरु हे करुणेचा सागर असतात तेच दयेचे आगार ही असतात त्यांना अनन्य भावाने शरण गेलो की याची प्रचिती येते म्हणूनच त्यांना आपण सद्गुरू माऊली...

आपण भगवंताचे नाम सतत घेत राहावे त्याच्या फळाची, परिणामाची चिंता करण्याचे कारण नाही कारण योग्य वेळ आली की आपणांस नामाचे फळ आणि बळ प्राप्त...

शरण आलेल्या शरणांगतास तसेच अनुग्रहिताचा उद्धार करून त्यास मुक्ती देईपर्यंत सद्गुरू या भूतलावर वारंवार येत असतात व अवतार धारण करतात

अविवेकाने केलेला परमार्थ हा प्रपंच होतो तर विवेकाने केलेला प्रपंच हा परमार्थ च होतो दत्तदास

कोणत्याही जीवाचा जाणतेपणी किंवा आजाणतेपणी ही आपल्याकडून मत्सर घडू नये ही दक्षता प्रत्येकाने घ्यावयास हवी यातूनच परमार्थाची सुरवात होते...